การซื้อสินค้าแฟชั่นที่ญี่ปุ่นพวกสมาร์ทโฟนเป็นไปอย่างแพร่หลายโดยมุ่งเน้นกลุ่มวัยรุ่นวัย20 สมาร์ทโฟนเมื่อเทียบกับโทรศัพท์มือถือปรกติแล้วจะมีหน้าจอที่ใหญ่กว่า ชัดเจนกว่า ด้วยเหตุนี้จึงมีการตกแต่ง และใช้รูปของตนบนหน้าจอ ถึงแม้จะเป็นกลุ่มสาขาที่จัดตั้งshopขึ้น ก็เริ่มมีมาตราการสร้างเว็บไซต์ที่มีการซื้อขายทางเมลซึ่งสามารถเลือกสินค้าแฟชั่นได้ง่าย
พนักงานบริษัทหญิงวัย20ปีที่ทำงานอยู่ในโตเกียว กล่าวอย่างพอใจว่า "ราคาถูกและมีชนิดให้เลือกมากกว่าหน้าร้านนั้นเป็นเสน่ห์ของร้าน จึงมีการซื้อพวกรองเท้าแคชชูและรองเท้าบูธของฤดูใบไม้ร่างและฤดูหนาวผ่านสมาร์ทโฟน
จำนวนพนักงานมีถึง １ล้าน ยอดขายของ "ยุเมะเทมโบ้"=夢展望（ゆめてんぼう） นั้น ยอดขายสูงสุดในปี2010 การเปรียบเทียบในไตรมาสแรก 40％จำนวน 6,300ล้าน ลูกค้าในวัย 10～20ปี โดยหลักๆแล้ว การสั่งซื้อสินค้า85％จะสั่งซื้อผ่านทางสมาร์ทโฟน เฉลี่ยลูกค้า7000คนต่อ１วัน ในช่วงกลางดึก １นาฬิกาจะเป็นช่วงเวลาที่มีการสั่งมากที่สุด
ราคาสินค้าหลักจำพวก เดรสซึ่งเป็นสินค้าหลัก 2980เยนต่อ1ตัว（ประมาณ1000บาท）ซึ่งจะราคาถูกกว่าราคาหน้าร้านครึ่งหนึ่ง และมีการจัดเตรียมสินค้าใหม่400กว่าชนิดทุกๆเดือน ไม่ว่าจะเป็น กระเป๋า หรือเสื้อผ้า
ในกรณีคนสูงวัย หากไม่แน่ใจในเรื่องของไซส์ คุณภาพหรือสีจากหน้าร้านก็จะไม่ซื้อ แต่ความรู้สึกต่อต้านต่อการสั่งซื้อทางไปรษณีย์ในหมู่วัยรุ่นนั้นไม่ค่อยมีมากนัก แต่กลับรู้สึกถูกใจในการเลือกชมจากสมาร์ทโฟน และดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในเรื่องการได้เปรียบจากการไม่มีร้าน เพียงแค่โพสจำนวนรูปลงบนเว็บไซต์
ธุรกิจเสื้อผ้าที่มีร้านจริงนั้นก็มีเป็นจำนวนมาก การจัดการซื้อขายผ่านทางเว็บไซต์ "united-arrows" มีการลงตีพิมพ์รูปของพนักงานที่สวมชุดสินค้า และใช้จุดเด่นของอินเตอร์เน็ตซึ่งสามารถอ่านค้นคว้าสินค้าเป็นจำนวนมากในเวลาอันสั้น ในความเป็นจริงแล้วลูกค้าส่วนใหญ่ลงความเห็นว่า "ภาพลักษณ์และการจัดการนั้นทำได้ง่าย"
ตลาดซื้อขายสินค้าแฟชั่นญี่ปุ่นทางอินเตอร์เน็ตในปี 2010นั้น ทำรายได้ 465,200ล้าน（186,000ล้านบาท）ปี 2015คาดการ์ณไว้ว่าประมาณ 2เท่าของ 950,000ล้านบาท （380,000ล้านบาท）
